publicerad: 2015
skuffning
skuff·ning
substantiv
~en ~ar skuffa
| Singular | |
|---|---|
| en skuffning | obestämd form |
| en skuffnings | obestämd form genitiv |
| skuffningen | bestämd form |
| skuffningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skuffningar | obestämd form |
| skuffningars | obestämd form genitiv |
| skuffningarna | bestämd form |
| skuffningarnas | bestämd form genitiv |


