publicerad: 2015
skvallra
skvallra
verb
~de ~t • sprida rykten; avslöja hemligheter; (fynden) skvallrar om (en högt utvecklad kultur) vittnar om
| Finita former | |
|---|---|
| skvallrar | presens aktiv |
| skvallras | presens passiv |
| skvallrade | preteritum aktiv |
| skvallrades | preteritum passiv |
| skvallra | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att skvallra | infinitiv aktiv |
| att skvallras | infinitiv passiv |
| har/hade skvallrat | supinum aktiv |
| har/hade skvallrats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| skvallrande | |


