publicerad: 2015
skvallrare
skvallr·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. skvallrarna skvallra
| Singular | |
|---|---|
| en skvallrare | obestämd form |
| en skvallrares | obestämd form genitiv |
| skvallraren | bestämd form |
| skvallrarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skvallrare | obestämd form |
| skvallrares | obestämd form genitiv |
| skvallrarna | bestämd form |
| skvallrarnas | bestämd form genitiv |


