publicerad: 2015
slutövning
slut|öv·ning
substantiv
~en ~ar • ⟨särsk. mil.⟩ 1slut övning
| Singular | |
|---|---|
| en slutövning | obestämd form |
| en slutövnings | obestämd form genitiv |
| slutövningen | bestämd form |
| slutövningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| slutövningar | obestämd form |
| slutövningars | obestämd form genitiv |
| slutövningarna | bestämd form |
| slutövningarnas | bestämd form genitiv |


