publicerad: 2015
snabbrusch
snabb|rusch
el. snabb|rush
substantiv
~en ~er • till rusch 2 snabb
| Singular | |
|---|---|
| en snabbrusch (en snabbrush) | obestämd form |
| en snabbruschs (en snabbrushs) | obestämd form genitiv |
| snabbruschen (snabbrushen) | bestämd form |
| snabbruschens (snabbrushens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| snabbruscher (snabbrusher) | obestämd form |
| snabbruschers (snabbrushers) | obestämd form genitiv |
| snabbruscherna (snabbrusherna) | bestämd form |
| snabbruschernas (snabbrushernas) | bestämd form genitiv |


