publicerad: 2015
snarfyndighet
snar|fynd·ig·het
substantiv
~en • till fyndighet 2 snar
| Singular | |
|---|---|
| en snarfyndighet | obestämd form |
| en snarfyndighets | obestämd form genitiv |
| snarfyndigheten | bestämd form |
| snarfyndighetens | bestämd form genitiv |


