publicerad: 2015
snubbe
snubbe
substantiv
~n snubbar • ⟨vard.⟩ mansperson; figur, typ
| Singular | |
|---|---|
| en snubbe | obestämd form |
| en snubbes | obestämd form genitiv |
| snubben | bestämd form |
| snubbens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| snubbar | obestämd form |
| snubbars | obestämd form genitiv |
| snubbarna | bestämd form |
| snubbarnas | bestämd form genitiv |


