publicerad: 2015
snuskhummer
snusk|hummer
substantiv
~n ‑humrar • ⟨vard.⟩ oanständig mansperson
| Singular | |
|---|---|
| en snuskhummer | obestämd form |
| en snuskhummers | obestämd form genitiv |
| snuskhummern | bestämd form |
| snuskhummerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| snuskhumrar | obestämd form |
| snuskhumrars | obestämd form genitiv |
| snuskhumrarna | bestämd form |
| snuskhumrarnas | bestämd form genitiv |


