publicerad: 2015
snut
1snut
substantiv
~en ~ar 1 ⟨vard.⟩ nos, trut2 ⟨nedsätt.⟩ polisman
| Singular | |
|---|---|
| en snut | obestämd form |
| en snuts | obestämd form genitiv |
| snuten | bestämd form |
| snutens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| snutar | obestämd form |
| snutars | obestämd form genitiv |
| snutarna | bestämd form |
| snutarnas | bestämd form genitiv |


