publicerad: 2015
snuva
1snuva
substantiv
~n snuvor 1 näskatarr2 skogsrå
| Singular | |
|---|---|
| en snuva | obestämd form |
| en snuvas | obestämd form genitiv |
| snuvan | bestämd form |
| snuvans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| snuvor | obestämd form |
| snuvors | obestämd form genitiv |
| snuvorna | bestämd form |
| snuvornas | bestämd form genitiv |
2snuva
verb
~de ~t • ⟨vard.⟩ lura, bedra
| Finita former | |
|---|---|
| snuvar | presens aktiv |
| snuvas | presens passiv |
| snuvade | preteritum aktiv |
| snuvades | preteritum passiv |
| snuva | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att snuva | infinitiv aktiv |
| att snuvas | infinitiv passiv |
| har/hade snuvat | supinum aktiv |
| har/hade snuvats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| snuvande | |
| Perfekt particip | |
| en snuvad + substantiv | |
| ett snuvat + substantiv | |
| den/det/de snuvade + substantiv | |


