publicerad: 2015
snuvning
snuv·ning
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ 2snuva
| Singular | |
|---|---|
| en snuvning | obestämd form |
| en snuvnings | obestämd form genitiv |
| snuvningen | bestämd form |
| snuvningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| snuvningar | obestämd form |
| snuvningars | obestämd form genitiv |
| snuvningarna | bestämd form |
| snuvningarnas | bestämd form genitiv |


