publicerad: 2015
spegelvända
spegel|vända
verb
‑vände, ‑vänt, ‑vänd n. ‑vänt, pres. ‑vänder • en spegelvänd bild
| Finita former | |
|---|---|
| spegelvänder | presens aktiv |
| spegelvänds (spegelvändes) | presens passiv |
| spegelvände | preteritum aktiv |
| spegelvändes | preteritum passiv |
| spegelvänd | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att spegelvända | infinitiv aktiv |
| att spegelvändas | infinitiv passiv |
| har/hade spegelvänt | supinum aktiv |
| har/hade spegelvänts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| spegelvändande | |
| Perfekt particip | |
| en spegelvänd + substantiv | |
| ett spegelvänt + substantiv | |
| den/det/de spegelvända + substantiv | |


