publicerad: 2015
splitta
splitta
verb
~de ~t • ⟨vard.⟩ dela: ska vi splitta notan?
| Finita former | |
|---|---|
| splittar | presens aktiv |
| splittas | presens passiv |
| splittade | preteritum aktiv |
| splittades | preteritum passiv |
| splitta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att splitta | infinitiv aktiv |
| att splittas | infinitiv passiv |
| har/hade splittat | supinum aktiv |
| har/hade splittats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| splittande | |
| Perfekt particip | |
| en splittad + substantiv | |
| ett splittat + substantiv | |
| den/det/de splittade + substantiv | |


