publicerad: 2015
spontanism
spont·an·ism
[‑is´m]
substantiv
~en • en abstrakt konstriktning; spontanitet
| Singular | |
|---|---|
| en spontanism | obestämd form |
| en spontanisms | obestämd form genitiv |
| spontanismen | bestämd form |
| spontanismens | bestämd form genitiv |


