publicerad: 2015
strukturplanering
strukt·ur|plan·er·ing
substantiv
~en ~ar struktur planering
| Singular | |
|---|---|
| en strukturplanering | obestämd form |
| en strukturplanerings | obestämd form genitiv |
| strukturplaneringen | bestämd form |
| strukturplaneringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| strukturplaneringar | obestämd form |
| strukturplaneringars | obestämd form genitiv |
| strukturplaneringarna | bestämd form |
| strukturplaneringarnas | bestämd form genitiv |
SAOL
