publicerad: 2015
stubbrytning
stubbrytning
uppdelas stubb|bryt·ning
substantiv
~en stubb brytning 1
| Singular | |
|---|---|
| en stubbrytning | obestämd form |
| en stubbrytnings | obestämd form genitiv |
| stubbrytningen | bestämd form |
| stubbrytningens | bestämd form genitiv |


