publicerad: 2015
substantivering
sub·stant·iv·er·ing
substantiv
~en ~ar substantivera
| Singular | |
|---|---|
| en substantivering | obestämd form |
| en substantiverings | obestämd form genitiv |
| substantiveringen | bestämd form |
| substantiveringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| substantiveringar | obestämd form |
| substantiveringars | obestämd form genitiv |
| substantiveringarna | bestämd form |
| substantiveringarnas | bestämd form genitiv |


