publicerad: 2015
supponera
sup·pon·era
verb
~de ~t • anta, förutsätta, förmoda; jfr supposition
| Finita former | |
|---|---|
| supponerar | presens aktiv |
| supponeras | presens passiv |
| supponerade | preteritum aktiv |
| supponerades | preteritum passiv |
| supponera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att supponera | infinitiv aktiv |
| att supponeras | infinitiv passiv |
| har/hade supponerat | supinum aktiv |
| har/hade supponerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| supponerande | |
| Perfekt particip | |
| en supponerad + substantiv | |
| ett supponerat + substantiv | |
| den/det/de supponerade + substantiv | |


