publicerad: 2015
sura
1sura
substantiv
~n suror • kapitel i Koranen
| Singular | |
|---|---|
| en sura | obestämd form |
| en suras | obestämd form genitiv |
| suran | bestämd form |
| surans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| suror | obestämd form |
| surors | obestämd form genitiv |
| surorna | bestämd form |
| surornas | bestämd form genitiv |
2sura
verb
~de ~t • ⟨vard.⟩ vara på dåligt humör
| Finita former | |
|---|---|
| surar | presens aktiv |
| suras | presens passiv |
| surade | preteritum aktiv |
| surades | preteritum passiv |
| sura | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att sura | infinitiv aktiv |
| att suras | infinitiv passiv |
| har/hade surat | supinum aktiv |
| har/hade surats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| surande | |


