publicerad: 2015
svimningsanfall
svim·nings|an·fall
substantiv
~et; pl. ~ • till anfall 2 svimning
| Singular | |
|---|---|
| ett svimningsanfall | obestämd form |
| ett svimningsanfalls | obestämd form genitiv |
| svimningsanfallet | bestämd form |
| svimningsanfallets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| svimningsanfall | obestämd form |
| svimningsanfalls | obestämd form genitiv |
| svimningsanfallen | bestämd form |
| svimningsanfallens | bestämd form genitiv |


