publicerad: 2015
svimning
svim·ning
substantiv
~en ~ar svimma
| Singular | |
|---|---|
| en svimning | obestämd form |
| en svimnings | obestämd form genitiv |
| svimningen | bestämd form |
| svimningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| svimningar | obestämd form |
| svimningars | obestämd form genitiv |
| svimningarna | bestämd form |
| svimningarnas | bestämd form genitiv |


