publicerad: 2015
syffisans
syf·fis·ans
[‑aŋ´s]
substantiv
~en • självgodhet, inbilskhet
| Singular | |
|---|---|
| en syffisans | obestämd form |
| en syffisans | obestämd form genitiv |
| syffisansen | bestämd form |
| syffisansens | bestämd form genitiv |


