publicerad: 2015
syneman
syne|man
substantiv
~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen syn 3 1man 1
| Singular | |
|---|---|
| en syneman | obestämd form |
| en synemans | obestämd form genitiv |
| synemannen | bestämd form |
| synemannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| synemän | obestämd form |
| synemäns | obestämd form genitiv |
| synemännen | bestämd form |
| synemännens | bestämd form genitiv |


