publicerad: 2015
synkronur
syn·kron|ur
substantiv
~et; pl. ~ synkron 2ur
| Singular | |
|---|---|
| ett synkronur | obestämd form |
| ett synkronurs | obestämd form genitiv |
| synkronuret | bestämd form |
| synkronurets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| synkronur | obestämd form |
| synkronurs | obestämd form genitiv |
| synkronuren | bestämd form |
| synkronurens | bestämd form genitiv |


