publicerad: 2015
såningsman
så·nings|man
substantiv
~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen • ⟨åld.⟩ såning 1man 1
| Singular | |
|---|---|
| en såningsman | obestämd form |
| en såningsmans | obestämd form genitiv |
| såningsmannen | bestämd form |
| såningsmannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| såningsmän | obestämd form |
| såningsmäns | obestämd form genitiv |
| såningsmännen | bestämd form |
| såningsmännens | bestämd form genitiv |


