publicerad: 2015
särskriva
sär|skriva
verb
‑skrev, ‑skrivit, ‑skriven ‑skrivet ‑skrivna, pres. ‑skriver • felaktigt skriva som två ord t.ex. järn väg i st. f. järnväg
| Finita former | |
|---|---|
| särskriver | presens aktiv |
| särskrivs (särskrives) | presens passiv |
| särskrev | preteritum aktiv |
| särskrevs | preteritum passiv |
| särskriv | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att särskriva | infinitiv aktiv |
| att särskrivas | infinitiv passiv |
| har/hade särskrivit | supinum aktiv |
| har/hade särskrivits | supinum passiv |
| Presens particip | |
| särskrivande | |
| Perfekt particip | |
| en särskriven + substantiv | |
| ett särskrivet + substantiv | |
| den/det/de särskrivna + substantiv | |


