publicerad: 2015
takvinkel
tak|vinkel
substantiv
~n ‑vinklar tak 1 vinkel 1
| Singular | |
|---|---|
| en takvinkel | obestämd form |
| en takvinkels | obestämd form genitiv |
| takvinkeln | bestämd form |
| takvinkelns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| takvinklar | obestämd form |
| takvinklars | obestämd form genitiv |
| takvinklarna | bestämd form |
| takvinklarnas | bestämd form genitiv |


