publicerad: 2015
takvåning
tak|vån·ing
substantiv
~en ~ar • till våning 1,2 tak 1
| Singular | |
|---|---|
| en takvåning | obestämd form |
| en takvånings | obestämd form genitiv |
| takvåningen | bestämd form |
| takvåningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| takvåningar | obestämd form |
| takvåningars | obestämd form genitiv |
| takvåningarna | bestämd form |
| takvåningarnas | bestämd form genitiv |


