publicerad: 2015
tandhals
tand|hals
substantiv
~en ~ar tand 1 hals 1
| Singular | |
|---|---|
| en tandhals | obestämd form |
| en tandhals | obestämd form genitiv |
| tandhalsen | bestämd form |
| tandhalsens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tandhalsar | obestämd form |
| tandhalsars | obestämd form genitiv |
| tandhalsarna | bestämd form |
| tandhalsarnas | bestämd form genitiv |


