publicerad: 2015
terminsslut
term·ins|slut
substantiv
~et; pl. ~ termin 1 1slut
| Singular | |
|---|---|
| ett terminsslut | obestämd form |
| ett terminssluts | obestämd form genitiv |
| terminsslutet | bestämd form |
| terminsslutets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| terminsslut | obestämd form |
| terminssluts | obestämd form genitiv |
| terminssluten | bestämd form |
| terminsslutens | bestämd form genitiv |


