publicerad: 2015
terrasshus
terr·ass|hus
substantiv
~et; pl. ~ terrass hus 1
| Singular | |
|---|---|
| ett terrasshus | obestämd form |
| ett terrasshus | obestämd form genitiv |
| terrasshuset | bestämd form |
| terrasshusets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| terrasshus | obestämd form |
| terrasshus | obestämd form genitiv |
| terrasshusen | bestämd form |
| terrasshusens | bestämd form genitiv |


