publicerad: 2015
terrorbrott
terr·or|brott
substantiv
~et; pl. ~ terror brott 1
| Singular | |
|---|---|
| ett terrorbrott | obestämd form |
| ett terrorbrotts | obestämd form genitiv |
| terrorbrottet | bestämd form |
| terrorbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| terrorbrott | obestämd form |
| terrorbrotts | obestämd form genitiv |
| terrorbrotten | bestämd form |
| terrorbrottens | bestämd form genitiv |


