publicerad: 2015
tidssammanhang
tids|samm·an·hang
substantiv
~et; pl. ~ tid sammanhang
| Singular | |
|---|---|
| ett tidssammanhang | obestämd form |
| ett tidssammanhangs | obestämd form genitiv |
| tidssammanhanget | bestämd form |
| tidssammanhangets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tidssammanhang | obestämd form |
| tidssammanhangs | obestämd form genitiv |
| tidssammanhangen | bestämd form |
| tidssammanhangens | bestämd form genitiv |


