publicerad: 2015
tidstjuv
tids|tjuv
substantiv
~en ~ar tid tjuv 1
| Singular | |
|---|---|
| en tidstjuv | obestämd form |
| en tidstjuvs | obestämd form genitiv |
| tidstjuven | bestämd form |
| tidstjuvens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tidstjuvar | obestämd form |
| tidstjuvars | obestämd form genitiv |
| tidstjuvarna | bestämd form |
| tidstjuvarnas | bestämd form genitiv |


