publicerad: 2015
tillrättaläggning
till·rätta|lägg·ning
substantiv
~en ~ar tillrättalägga
| Singular | |
|---|---|
| en tillrättaläggning | obestämd form |
| en tillrättaläggnings | obestämd form genitiv |
| tillrättaläggningen | bestämd form |
| tillrättaläggningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tillrättaläggningar | obestämd form |
| tillrättaläggningars | obestämd form genitiv |
| tillrättaläggningarna | bestämd form |
| tillrättaläggningarnas | bestämd form genitiv |


