publicerad: 2015
tillökning
till|ök·ning
substantiv
~en ~ar • ofta spec. det att få barn: vänta tillökning
| Singular | |
|---|---|
| en tillökning | obestämd form |
| en tillöknings | obestämd form genitiv |
| tillökningen | bestämd form |
| tillökningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tillökningar | obestämd form |
| tillökningars | obestämd form genitiv |
| tillökningarna | bestämd form |
| tillökningarnas | bestämd form genitiv |


