publicerad: 2015
tilta
1tilta
substantiv
~n tiltor • av plog vänd jordremsa
| Singular | |
|---|---|
| en tilta | obestämd form |
| en tiltas | obestämd form genitiv |
| tiltan | bestämd form |
| tiltans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tiltor | obestämd form |
| tiltors | obestämd form genitiv |
| tiltorna | bestämd form |
| tiltornas | bestämd form genitiv |
2tilta
verb
~de ~t • ⟨vard.⟩ få att luta mera: tilta flipperspelet
| Finita former | |
|---|---|
| tiltar | presens aktiv |
| tiltas | presens passiv |
| tiltade | preteritum aktiv |
| tiltades | preteritum passiv |
| tilta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att tilta | infinitiv aktiv |
| att tiltas | infinitiv passiv |
| har/hade tiltat | supinum aktiv |
| har/hade tiltats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| tiltande | |
| Perfekt particip | |
| en tiltad + substantiv | |
| ett tiltat + substantiv | |
| den/det/de tiltade + substantiv | |


