publicerad: 2015
timvikarie
tim|vik·arie
substantiv
~n ~r timme vikarie
Singular | |
---|---|
en timvikarie | obestämd form |
en timvikaries | obestämd form genitiv |
timvikarien | bestämd form |
timvikariens | bestämd form genitiv |
Plural | |
timvikarier | obestämd form |
timvikariers | obestämd form genitiv |
timvikarierna | bestämd form |
timvikariernas | bestämd form genitiv |