publicerad: 2015
timvikarie
tim|vik·arie
substantiv
~n ~r timme vikarie
| Singular | |
|---|---|
| en timvikarie | obestämd form |
| en timvikaries | obestämd form genitiv |
| timvikarien | bestämd form |
| timvikariens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| timvikarier | obestämd form |
| timvikariers | obestämd form genitiv |
| timvikarierna | bestämd form |
| timvikariernas | bestämd form genitiv |


