publicerad: 2015
titulering
titul·er·ing
substantiv
~en ~ar titulera
| Singular | |
|---|---|
| en titulering | obestämd form |
| en titulerings | obestämd form genitiv |
| tituleringen | bestämd form |
| tituleringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tituleringar | obestämd form |
| tituleringars | obestämd form genitiv |
| tituleringarna | bestämd form |
| tituleringarnas | bestämd form genitiv |


