publicerad: 2015
tjusning
tjus·ning
substantiv
~en ~ar tjusa
| Singular | |
|---|---|
| en tjusning | obestämd form |
| en tjusnings | obestämd form genitiv |
| tjusningen | bestämd form |
| tjusningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tjusningar | obestämd form |
| tjusningars | obestämd form genitiv |
| tjusningarna | bestämd form |
| tjusningarnas | bestämd form genitiv |


