publicerad: 2015
tona
tona
verb
~de ~t • ljuda; ge viss färgton; skifta i färg: tona håret
Finita former | |
---|---|
tonar | presens aktiv |
tonas | presens passiv |
tonade | preteritum aktiv |
tonades | preteritum passiv |
tona | imperativ aktiv |
Infinita former | |
att tona | infinitiv aktiv |
att tonas | infinitiv passiv |
har/hade tonat | supinum aktiv |
har/hade tonats | supinum passiv |
Presens particip | |
tonande | |
Perfekt particip | |
en tonad + substantiv | |
ett tonat + substantiv | |
den/det/de tonade + substantiv |
tona av
• om ljud: gradvis bli svagare och försvinna: tona av el. avtona
tona bort
• förtona
Infinita formeratt tona bortinfinitiv aktivPresens participborttonandePerfekt participen borttonad + substantivett borttonat + substantivden/det/de borttonade + substantiv
tona fram
• visa sig, skymta: tona fram el. framtona
Infinita formeratt tona framinfinitiv aktivPresens participframtonandePerfekt participen framtonad + substantivett framtonat + substantivden/det/de framtonade + substantiv
tona ner
• dämpa: tona ner el. (sällan) nedtona förväntningarna
Infinita formeratt tona nerinfinitiv aktivPresens participnertonandePerfekt participen nertonad + substantivett nertonat + substantivden/det/de nertonade + substantiv