publicerad: 2015
trappuppgång
trapp|upp·gång
substantiv
~en ~ar • till uppgång 2 1trappa
| Singular | |
|---|---|
| en trappuppgång | obestämd form |
| en trappuppgångs | obestämd form genitiv |
| trappuppgången | bestämd form |
| trappuppgångens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| trappuppgångar | obestämd form |
| trappuppgångars | obestämd form genitiv |
| trappuppgångarna | bestämd form |
| trappuppgångarnas | bestämd form genitiv |


