publicerad: 2015
trasa
1trasa
substantiv
~n trasor • sönderrivet tygstycke; slitet klädesplagg – Alla sammansättn. med tras- hör till 1trasa.
| Singular | |
|---|---|
| en trasa | obestämd form |
| en trasas | obestämd form genitiv |
| trasan | bestämd form |
| trasans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| trasor | obestämd form |
| trasors | obestämd form genitiv |
| trasorna | bestämd form |
| trasornas | bestämd form genitiv |
2trasa
verb
~de ~t • trasa sönder ngt
| Finita former | |
|---|---|
| trasar | presens aktiv |
| trasas | presens passiv |
| trasade | preteritum aktiv |
| trasades | preteritum passiv |
| trasa | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att trasa | infinitiv aktiv |
| att trasas | infinitiv passiv |
| har/hade trasat | supinum aktiv |
| har/hade trasats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| trasande | |
| Perfekt particip | |
| en trasad + substantiv | |
| ett trasat + substantiv | |
| den/det/de trasade + substantiv | |


