publicerad: 2015
tuba
tuba
substantiv
~n tubor • ett blåsinstrument
| Singular | |
|---|---|
| en tuba | obestämd form |
| en tubas | obestämd form genitiv |
| tuban | bestämd form |
| tubans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tubor | obestämd form |
| tubors | obestämd form genitiv |
| tuborna | bestämd form |
| tubornas | bestämd form genitiv |


