publicerad: 2015
turban
turb·an
[‑a´n]
substantiv
~en ~er • en österländsk lindad huvudbonad
| Singular | |
|---|---|
| en turban | obestämd form |
| en turbans | obestämd form genitiv |
| turbanen | bestämd form |
| turbanens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| turbaner | obestämd form |
| turbaners | obestämd form genitiv |
| turbanerna | bestämd form |
| turbanernas | bestämd form genitiv |


