publicerad: 2015
turnering
turn·er·ing
substantiv
~en ~ar 1 tävling med åtskilliga deltagare t.ex. i tennis el. schack2 till turnera 1
| Singular | |
|---|---|
| en turnering | obestämd form |
| en turnerings | obestämd form genitiv |
| turneringen | bestämd form |
| turneringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| turneringar | obestämd form |
| turneringars | obestämd form genitiv |
| turneringarna | bestämd form |
| turneringarnas | bestämd form genitiv |


