publicerad: 2015
undanträngning
und·an|träng·ning
substantiv
~en ~ar undantränga
| Singular | |
|---|---|
| en undanträngning | obestämd form |
| en undanträngnings | obestämd form genitiv |
| undanträngningen | bestämd form |
| undanträngningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| undanträngningar | obestämd form |
| undanträngningars | obestämd form genitiv |
| undanträngningarna | bestämd form |
| undanträngningarnas | bestämd form genitiv |


