publicerad: 2015
ungkarl
ung|karl
substantiv
~en ~ar • ogift man
| Singular | |
|---|---|
| en ungkarl | obestämd form |
| en ungkarls | obestämd form genitiv |
| ungkarlen | bestämd form |
| ungkarlens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ungkarlar | obestämd form |
| ungkarlars | obestämd form genitiv |
| ungkarlarna | bestämd form |
| ungkarlarnas | bestämd form genitiv |


