publicerad: 2015
ungkarlsvana
ung·karls|vana
substantiv
~n ‑vanor • mest i pl. ungkarl vana 1
| Singular | |
|---|---|
| en ungkarlsvana | obestämd form |
| en ungkarlsvanas | obestämd form genitiv |
| ungkarlsvanan | bestämd form |
| ungkarlsvanans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ungkarlsvanor | obestämd form |
| ungkarlsvanors | obestämd form genitiv |
| ungkarlsvanorna | bestämd form |
| ungkarlsvanornas | bestämd form genitiv |


