publicerad: 2015
ungkarlsvåning
ung·karls|vån·ing
substantiv
~en ~ar • till våning 2 ungkarl
| Singular | |
|---|---|
| en ungkarlsvåning | obestämd form |
| en ungkarlsvånings | obestämd form genitiv |
| ungkarlsvåningen | bestämd form |
| ungkarlsvåningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ungkarlsvåningar | obestämd form |
| ungkarlsvåningars | obestämd form genitiv |
| ungkarlsvåningarna | bestämd form |
| ungkarlsvåningarnas | bestämd form genitiv |


